ഓരോ ഉറക്കവും , ഒരു കൊച്ചു മരണമെന്നാരോ പറഞ്ഞത്...
നേരെന്നു കരുതുവാനാവില്ലിനി..
ഉണര്‌വ്വിനേക്കാളെത്ര ജീവിച്ചു ഞാനാ കൊച്ചു മരണങ്ങളില്‍...
ദൃഢമാര്‍ന്നോരാ കൈ വിരലുകള്‍ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചൊരുസ്വപ്നത്തിന്‍ ചിറകില്..,
ഉണര്‌വ്വിനേക്കാളെത്ര ജീവിച്ചു ഞാനാ കൊച്ചു മരണങ്ങളില്‍...
ദൃഢമാര്‍ന്നോരാ കൈ വിരലുകള്‍ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചൊരുസ്വപ്നത്തിന്‍ ചിറകില്..,
എവിടേയ്ക്ക് ഞാനൊരു യാത്ര പോയ്...
പൂക്കളായ്‌ വിരിഞ്ഞുലഞ്ഞൊരാ നക്ഷത്രങ്ങളും
സ്നേഹം നിലാ മഴയായ്‌ പെയ്തിറങ്ങിയൊരാ
മേഘങ്ങള്‍ മറ തീര്‍ത്ത വഴിത്താരയില്‍...
എത്ര കാതമൊന്നായലിഞ്ഞു നടന്നുവേന്നോ നാം ..
അറിയാതെ കണ്ചിമ്മി തുറന്ന മാത്രയില്‍ മാഞ്ഞു പോയ് നക്ഷത്രങ്ങള് ....
പൂക്കളും സ്നേഹനിലാവും...
കണ്ണൊന്നു ഇറുക്കി തിരികെ നടക്കാന്‍ കൊതിക്കവേ..
നമുക്കിടയിലൂടൊഴുകുന്ന പ്രകാശ വര്‍ഷങ്ങള്‍
എന്റെ നിദ്രയും തട്ടി പറിച്ചെടുത്തെങ്ങോ മറഞ്ഞു ....
