തോറ്റു മടങ്ങുവാന്‍ മനസ്സില്ലയെനിക്കെന്നു
പറയുക നീയീ ജീവിതത്തോട്
പെയ്യാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മിഴികളെന്നാകിലും
വിതുമ്പല്‍ ഒതുക്കുന്ന ചൊടികള്‍ എന്നാകിലും
നിറം മാഞ്ഞോരീ രക്ത പുഷ്പങ്ങളെ
ഉള്ളില്‍ അടക്കുക നീ
വാടാത്ത പുഞ്ചിരി പൂവൊന്ന് ഈ
ചൊടികളില്‍ തിരുകി വച്ചീടുക നീ
നോവിന്റെ കടലാണ് മുന്‍പില്‍ എന്നാകിലും
മിഴി നീര്‍ തുടച്ചു ഒന്ന് നോക്കുക ചുറ്റിലും
നിന്നെയും കാത്തൊരു തോണി കിടപ്പുണ്ട്
തുഴയുക മറുകര അരികിലാണ്
നിഴല്‍ പോലും അന്യയായി
അകലുന്ന വേളയില്‍
ഇരുള്‍ മുറിച്ചിര തേടും
ചെന്നായ്ക്കള്‍ ഉണ്ടിവിടെ
തോറ്റു മടങ്ങുവാന്‍
മരണത്തില്‍ ഒളിക്കുവാന്‍
എത്രയെളുപ്പം സഖീ..
ഇരുള്‍ വീണ പാതയില്‍
ഇടറാതെ ചരിയ്ക്കുവാന്‍
ഉള്ളിലെ കൈത്തിരി
അണയാതെ കാക്കുക നീ...
