Wednesday, July 1, 2009

ഒരു ചാറ്റല്‍ മഴ പോലെ

പെയ്തൊഴിയാന്‍ വൈകിയൊരു മഴ
മാനത്തിന്‍ നെഞ്ചില്‍ തീര്‍ത്തത്
അടര്‍ന്നു അകലാന്‍ മടി കാട്ടുന്ന
ഉപ്പു പരലുകളാണ്

അടര്‍ത്തി മാറ്റാന്‍ വൈകും തോറും
ഹൃദയ ഭിത്തിയുടെ കാഠിന്യം കൂട്ടി
മരണമെന്ന സത്യത്തിലേക്ക്
വിരല്‍ ചൂണ്ടി തുടങ്ങുന്നു

ആര്‍ത്തലച്ചു പെയ്യാന്‍ വെമ്പി
മാനത്തേക്ക് ഉയര്‍ന്നുവെന്നാകിലും
കടന്നു പോകുന്ന ഗ്രീഷ്മ
വസന്തങ്ങള്‍ അറിയാതെ
മണ്ണില്‍ മുഖം ചേര്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ചു
കാറ്റിന്‍ ഗതിക്കൊപ്പം അലയാതെ
ജാലകത്തിനപ്പുറം തേങ്ങി കരയുന്നൊരു
ചാറ്റല്‍ മഴയാവുക ....

9 comments:

  1. നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു......

    ReplyDelete
  2. വളരെ നല്ല കവിത ചേച്ചി.

    ReplyDelete
  3. mashaye kurichchulla mattoru manoharamaya kavitha.

    verpatinte thengikarayalayi chaattal mazha.

    manoharam sree.

    thanks a lot

    ReplyDelete
  4. Nannaayittundtto...ee mazhakkalathe kavitha.

    ReplyDelete
  5. അപ്പൂപ്പന്‍ താടി പോലെ പറന്ന് നടക്കാതെ ഒരിടത്ത് എത്തിപ്പെടാനാഗ്രഹിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റില്ല.ഉദാഹരണത്തിനുഇന്നലത്തെ കാര്യം തന്നെ പറയുകയാണങ്കില്‍ എവിടെയോ എത്താനുള്ള ഓട്ടത്തിനിടയില്‍ ആരുമറിയാതെ ഒളിച്ചിരുന്ന ഒരു മഴത്തുള്ളി ദേ ഇന്നലെ എന്റെ ജനാലയില്‍ മുഖം ചേര്ത്ത് ഒറ്റക്കരച്ചില്‍ ...

    ReplyDelete
  6. എനിക്കും കരയുന്നൊരു ചാറ്റല്‍മഴയാകാനാണിഷ്ടം

    - സസ്നേഹം
    സന്ധ്യ

    ReplyDelete