നോവ്

നോവ് 

അതിന്റെ കൊടുമുടിയിൽ ,

പിരിയൻ ഗോവണികൾ കയറുന്നു,

പ്രതീക്ഷയുടെ ചിറകുകൾ അരിയുന്നു,

ഈ വളവിനപ്പുറം നോവുകൾ  ഒടുങ്ങുമെന്ന,

കാത്തിരുപ്പിന്റെ കൈത്തിരി കെടുത്തി കളയുന്നു.

കത്തിയെരിയുന്ന സൂര്യൻ ,

കൈനീട്ടി തൊടാവുന്ന,

കടൽ പോലെ പരന്നു , 

അന്തമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന,

നീലാകാശം .

ഒരു തുള്ളി വെള്ളമെന്നും,

ഒരില തണലെന്നും,

ഉരുകിയുഴലുന്ന ഉടൽ.

എന്നിട്ടും അടരാൻ മടിച്ചു,

 പ്രാണന്റെ നെഞ്ചിൽ 

കനിവ് തേടി ,

ഉറവ തേടിയൊരൊറ്റ വേര്