നമുക്കിടയില് ഒരു
ചില്ല് പാളി മാത്രം
പാറി വീഴുന്നൊരു പൂമ്പൊടി പോലും
തുടച്ചു മാറ്റുവാന് വ്യഗ്രത പൂണ്ടു നാം
ആദ്യ കാലങ്ങളില്
കാലം ചെല്ലവേ
രണ്ടു ലോകങ്ങള്
അതിന്റെ സ്വകാര്യതകള്
കാറ്റും മഴയും
വേനലും മഞ്ഞും
തുടച്ചു മിനുക്കാന്
ആരുമേ പണിപ്പെടാത്ത ചില്ല് പാളി
സുതാര്യത നഷ്ടപ്പെട്ടൊരു
മതില്ക്കെട്ട് തീര്ത്തു
വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
കാഴ്ചയും മറഞ്ഞു അകലുകയാണ്.
ചില്ല് പാളി മാത്രം
പാറി വീഴുന്നൊരു പൂമ്പൊടി പോലും
തുടച്ചു മാറ്റുവാന് വ്യഗ്രത പൂണ്ടു നാം
ആദ്യ കാലങ്ങളില്
കാലം ചെല്ലവേ
രണ്ടു ലോകങ്ങള്
അതിന്റെ സ്വകാര്യതകള്
കാറ്റും മഴയും
വേനലും മഞ്ഞും
തുടച്ചു മിനുക്കാന്
ആരുമേ പണിപ്പെടാത്ത ചില്ല് പാളി
സുതാര്യത നഷ്ടപ്പെട്ടൊരു
മതില്ക്കെട്ട് തീര്ത്തു
വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
കാഴ്ചയും മറഞ്ഞു അകലുകയാണ്.
ആരെങ്കിലും ഒരു കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞെങ്കിൽ ...
ReplyDeleteജീവിതമാകുന്ന കണ്ണാടി, അത് ആദ്യം നല്ല തെളിമയുള്ളത് ആയിരിക്കും എന്നാല് പിന്നീട് അത് മങ്ങാന് തുടങ്ങും . അതിനപ്പുറത്തുള്ള കാര്യങ്ങള് മനസിലാക്കുവാന് കഴിയാതെ പോകുന്നു. നല്ല കവിത
ReplyDeleteനല്ല വരികള്... നല്ല തീം. എന്തെ എല്ലാരും ഇങ്ങനെ കവിത എഴുതുന്നില്ല?
ReplyDeleteപല കവിതകളും വായിച്ചാല് ഒന്നും മനസ്സിലാവാറില്ല. അതാ.പക്ഷെ അത് അവരുടെയോ ആ സൃഷ്ട്ടിയുടെയോ കുഴപ്പമായിരിക്കില്ല. വായിക്കുന്ന എന്റെ ആവാം...
വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
ReplyDeleteകാഴ്ചയും മറഞ്ഞു അകലുകയാണ്.
ചില്ലാണ് കാരണമെങ്കില് പൊട്ടിച്ചു കളയാം :)
ന്നന്നായി!
വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
ReplyDeleteകാഴ്ചയും മറഞ്ഞു അകലുകയാണ്.
എന്തായിരുന്നു പ്രശ്നം ? കവിത നന്നായി ദേവി.
ശ്രീക്കുട്ടീ...ഇടവേളയ്ക്കു ശേഷം കുഞ്ഞു വരികളില് വലിയ സത്യം ...മനോഹരമായ ഇമേജുകള് ..ഭാവദീപ്തം ..എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ..കാരണം ഇത് കവിതയുള്ള സത്യമാണ് ...
ReplyDeleteകല്ലെടുത്തെറിയണംന്നു തോന്നും മനുഷ്യർക്കൊക്കെ. പക്ഷേ എറിയില്ല. ആ മതിലങ്ങനെ കട്ടികൂടി കട്ടികൂടി കരിമതിലാവും. ഉരുക്കു മതിലാവും. പിന്നെ കാണാതെ കേൾക്കാതെ ഒടുങ്ങും...
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു ശ്രീദേവി.
ചില്ലുമതിലുകൾ, അതാര്യമായ കനത്ത ഭിത്തികളായി മാറുന്ന ദൌർഭാഗ്യം! നന്നായിട്ടുണ്ട്!
ReplyDeleteഎല്ലാം തറച്ചിടാന് ഒരു മതില് കെട്ടണം
ReplyDeleteഎല്ലാം തറ പിച്ചാലും മതിലില് അല്പ്പം ഇടം ബാകി വെക്കണം
അവസാനം നമ്മളെ തന്നെ തറക്കാന്
നല്ല കവിത.
ReplyDeleteനമുക്കിടയിലുള്ള മതിൽ പൊട്ടിക്കാൻ നാട്ടാരെന്തിനു വരണം.
അവർ കണ്ടിട്ടുപോലുമുണ്ടാകില്ല ഈ അദൃശ്യമതിൽ!
അതു പൊട്ടിക്കാൻ നമ്മൾ രണ്ടുപേർ തന്നെ വിചാരിക്കണം.
അല്ലേ!?
നടക്കില്ലാത്ത എന്തെല്ലാം സ്വപ്നങ്ങൾ...
ആ ചില്ല് പാളിയൊന്നുടച്ചു നോക്കൂ...
ReplyDeleteഅതിപ്പോഴും ചില്ല് തന്നെയാണ്.
കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു...
നന്ദി..
വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
ReplyDeleteകാഴ്ചയും മറഞ്ഞു അകലുകയാണ്.
ആദ്യകാലങ്ങളില് ചെറുത് പോലും തുടച്ച് മാറ്റാന് സമയം കണ്ടെത്തിയിരുന്ന അതേ മനുഷ്യന് തന്നെ ഇന്ന് ആര്ത്തിയോടുമ്പോള് സമയമില്ലെന്നു പരിതപിക്കുന്നു.
എറ്റവും ഇഷ്ടായത് വായിച്ചാല് മനസ്സിലാകുന്നു എന്നത് തന്നെ.
വാക്കുകള് മുറിഞ്ഞതല്ല
ReplyDeleteചില്ലുടച്ച്
അതിലൊരു കീറിനാല്
മുറിക്കപ്പെട്ട ഞരമ്പ്
ഒഴുകിത്തീരുകയാണ്..
കാഴ്ച മറയുന്നു
ഒഴുക്ക് നിലക്കുന്നു
എല്ലാം ശാന്തമാകുന്നു..
കവിത ഇഷ്ടമായി,
അവസാനവരികള് പ്രത്യേകിച്ചും.
കൂട്ടുകാരീ... വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ പോയവരാണ്-
ReplyDeleteകാഴ്ചക്കുവേണ്ടി കവിതയുടെ വഴിചുരുട്ട് കത്തിക്കുന്നത്.
ആശംസകള്..
'വാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
ReplyDeleteകാഴ്ചയും മുറിഞ്ഞകലുകയാണ്'
-ശ്രീ കവിത വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്, ഹ്രസ്വസുന്ദരം! ആശംസകൾ.
തുടച്ചു മിനുക്കാത്ത എല്ലാം അങ്ങനെയാണ്...
ReplyDeleteതുടച്ചു വൃത്തിയാക്കണോ?
ReplyDeleteഎടുത്തുമാറ്റണോ?
അകലം ഉണ്ടാവുന്നത് ഇങ്ങനെ തന്നെ. നല്ല കവിതകള്.
ReplyDeleteകയറിവന്നപ്പോള് തന്നെ മനോഹരമായ പെണ്കുട്ടിയുടെ ചിത്രം പിന്നെ ആശയസമ്പുഷ്ടമായ വരികള്..ഒരുപാടിഷ്ടപെട്ടു..
ReplyDeleteസ്വയംനവീകരണം മാത്രമാണ് പോംവഴി. അത് ആവശ്യവുമാണ്.
ReplyDeleteവാക്കുകള് പണ്ടേ മുറിഞ്ഞ നമുക്കിടയില്
ReplyDeleteകാഴ്ചയും മറഞ്ഞു അകലുകയാണ്......
നന്നായി എഴുതി... നന്ദി....
nalla vrithiyulla akakanniloodey nokki kanda karapuranda jeevithathintey aavishkaaram...
ReplyDeletenannayituundu..
aasamsakal
ആരെങ്കിലും ഒരു കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞെങ്കിൽ ..ഹഹ ഇട്ടിമാളൂന്റെ അതേ അഭിപ്രായം തന്നെയാണെനിക്കും!
ReplyDeleteഇഷ്ടപ്പെട്ടു ഈ കവിത ഞാന് ഒരു കല്ലെടുത്ത് ടുംന്ന് ഒരൊറ്റയേറ് കൊടുത്തിരിക്കുന്നു!
ചില്ലുമതിലുകള്...
ReplyDelete